Όταν αισθανόμαστε ότι διαφέρουμε, ότι ξεχωρίζουμε, ότι διαχωριζόμαστε από τους άλλους με υπερβολική έμφαση στην σπουδαιότητά μας, κινδυνεύει η ευτυχία μας. Αυτό συμβαίνει γιατί ο κίνδυνος να ασχολούμαστε μόνιμα με τη θέση μας στον κόσμο και όχι με τη θέση μας στη ζωή μας και των δικών μας ανθρώπων. Η ευτυχία θα πρέπει να μας ανήκει δικαιωματικά γιατί έχουμε έρθει σε αυτόν τον κόσμο τέλειοι, άψογοι και με τις καλύτερες προοπτικές.
Το να νιώθουμε ή να μας έχουν κάνει να νιώθουμε ότι η αξία μας, έχει στο επίκεντρό της ευτυχίας, το ποιος είμαι με την έννοια της «ανώτερης» φύσης μου σε σχέση με τους άλλους με αναγκάζει συνέχεια να αγωνίζομαι για κάτι ουτοπικό. Και αν τελικά είμαι αρκετός με όσα έχω;
Οι στιγμές που είμαστε ευτυχισμένοι, είναι οι στιγμές που μας απορροφά κάτι έξω από την ενασχόληση με τον εαυτό μας. Για πολλά χρόνια η έννοια της ευτυχίας ήταν συνώνυμη με την έννοια της συλλογικότητας, της φυλής θα λέγαμε αν μιλούσαμε σαν νομάδες. Άρα, το άτομο έχει πολύ σημασί
Tweet
Συνεισφέροντας στο γενικότερο καλό, βρίσκουμε τη φυσική μας θέση στο γενικότερο σύνολο. Κάνοντας, πράξεις με απώτερο στόχο να ικανοποιήσουμε τους άλλους, νιώθουμε πιο ικανοποιημένοι… Όταν ξυπνάμε το πρωί, είναι όμορφο να αναρωτηθούμε τι θέλουμε να προσφέρουμε στον κόσμο τη συγκεκριμένη μέρα και όχι τι να περιμένουμε από τον κόσμο εμείς. Έτσι, ελαττώνουμε τις προσδοκίες μας και αυξάνουμε την πιθανότητα να νιώσουμε μια όμορφη μέρα!
Η παγίδα της ομορφιάς, είναι η μοναξιά και η συντήρηση της άψογης φύσης μας για να αιτιολογήσουμε την αξία μας. Προσηλωμένοι στην ευτυχία του εαυτού μας καθηλωνόμαστε στον μικρό εαυτό μας.
Δώστε συμπόνια στον εαυτό σας που νιώθει μόνος και απομονωμένος. Μπείτε στην ομάδα της ζωής και ζήστε την χωρίς να ανησυχείτε ότι θα «τσαλακώσετε» τον καθρέφτη σας.
Βάλτε την συνεισφορά στην καθημερινή σας ρουτίνα και θα νιώσετε ικανοποίηση και ευτυχία.
