Κοινά χαρακτηριστικά
Υπάρχουν αποδείξεις ότι υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά σε όλους όσους προβαίνουν σε κακοποίηση.
Κοινωνικά, τα αγόρια και τα κορίτσια διδάσκονται διαφορετικά πράγματα στο μεγάλωμά τους. Τα κορίτσια είναι ευαίσθητα, όμορφα, ευγενικά… τα αγόρια, παίρνουν παιχνίδια σχετικά με το φόβο και το θάρρος και οι επιλογές στα αθλήματα είναι αθλήματα επαφής. Στόχος των γονιών είναι να γίνουν σκληροί, δυνατοί άντρες και να προστατεύσουν όλα τα κορίτσια. Ωστόσο, δεν επιτρέπεται η εκδήλωση συναισθημάτων αδυναμίας…

Τα προγράμματα στην τηλεόραση παίζουν καθοριστικό ρόλο στις διαφορές των φύλων. Έχετε δει πρόσφατα κάποια γυναίκα να σώζει έναν άντρα; Πόσοι άντρες από την άλλη, έχουν σώσει γυναίκες; Να αναφερθώ στα παιδικά; Μόνο γενναίοι πρίγκηπες και πριγκίπισσες που περιμένουν να σωθούν από έναν ήρωα.
Συνήθως ενας κακοποιός, έχει πολύ παραδοσιακές αξίες και μεγάλωσε σε περιβάλλον με σεξιστικά στερεότυπα. Όταν είναι μικροί ηλικιακά, εσωτερικεύουν όλα αυτά τα ερεθίσματα που βλέπουν και καταλήγουν ως ενήλικες να βλέπουν τον εαυτό τους ανάλογα.
Οι άνθρωποι που κακοποιούν έχουν παραμορφωμένες σκέψεις σχετικά με τους ρόλους των φύλων. Βλέπουν το άλλο φύλο ως κατώτερο από αυτούς, λόγω προκαταλήψεων και έτσι δικαιολογούν τη βία.
Η μισαλλοδοξία τους τους κάνει τυραννικούς, πεισματάρηδες και αντιδημοκρατικούς. Η ακαμψία της σκέψης τους, τους κάνει να παίρνουν τα πράγματα προσωπικά, ενώ δεν αφήνουν περιθώρια για προοπτικές που έρχονται σε αντίθεση με τις δικές τους.
Ταυτόχρονα, η έλλειψη ψυχικής ευελιξίας, τους καθιστά αδύνατον να βρουν λύσεις στα προβλήματά τους. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι εμφανίζουν ένα πολικό ή διχοτόμο πρότυπο σκέψης, δηλαδή τοποθετούν τον εαυτό τους στο ένα ή στο άλλο άκρο…
Άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση, η οποία πηγάζει από την παιδική τους ηλικία. Βέβαια, δεν αναγνωρίζουν τα ελλείμματα τους ειδικά αυτά που τους καθιστούν αδύναμους. Δεν δέχονται τη βελτίωση της εικόνας τους και συνήθως έχουν μια παθητικό-επιθετική στάση σχεδόν σε όλα τα κομμάτια της ζωής τους. Αυτό το γεγονός, καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την επικοινωνία τους με τους άλλους. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση, είναι από τα βασικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά τους. Επιβάλλουν την εξουσία τους μέσω της πικρίας, της πείνας…
Χειραγωγούν τα θύματά τους μέσω της παραπλάνησης χρησιμοποιώντας ψέματα και ψεύτικες υποσχέσεις. Είναι διατεθειμένοι να υποκριθούν για να πάρουν αυτό που θέλουν.
Βασική συνέπεια της φθοράς στις σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους είναι η σταδιακή κοινωνική απομόνωση. Εστιάζονται στους συντρόφους τους και μετατρέπονται σε εμμονικούς, συναισθηματικά εξαρτημένους, γίνονται τοξικοί στις σχέσεις τους και ελεγκτικοί, αναπτύσσοντας τάσεις ακραίας προσοχής και ανθυγιεινού ζηλότυπου.
Ψυχολογικό προφίλ
Παρά τις προσπάθειες των επιστημόνων, δεν έχει ταυτοποιηθεί ένα ψυχολογικό προφίλ για τα άτομα που προβαίνουν σε κακοποίηση. Είναι από όλες τις κοινωνικοοικονομικές βαθμίδες, τα εκπαιδευτικά στρώματα, τις ηλικίες και τις πολιτισμικές γραμμές. Συνήθως οι δράστες είναι άνδρες, αν και οι γυναίκες διαπράττουν σεξουαλική κακοποίηση σε πολύ μικρότερα ποσοστά αλλά συνήθως κακοποιούν νεότερα άτομα. Οι άνθρωποι που κακοποιούνται και δη, τα παιδιά, είναι από οικεία τους πρόσωπα, είτε μέσω οικογένειας δηλαδή από το περιβάλλον το φιλικό της οικογένειας ή από την ίδια την οικογένεια, άτομα από θέση εμπιστοσύνης ή εξουσίας ή από άτομα που εργάζονται με παιδιά. Περίπου το 35% όλων των σεξουαλικών αδικημάτων εναντίον ανηλίκων είναι έφηβοι ηλικίας 13-17 ετών. Τώρα αν προσπαθήσουμε να ιχνηλατήσουμε το προφίλ των ατόμων που κακοποιούν, δυστυχώς θα πέσουμε σε τοίχο. Δεν υπάρχει κάποιος λόγος που οι άνθρωποι κακοποιούν σεξουαλικά άλλους. Τα κίνητρα μπορεί να περιλαμβάνουν γενική εγκληματικότητα και εγκληματική συμπεριφορά, θυμό και αντικοινωνική στάση, ελλείμματα οικειότητας και μοναξιά, σεξουαλικές προτιμήσεις, σεξουαλική διέγερση βίας, επιθυμία για δύναμη και έλεγχο. Μελέτες, παρόλα αυτά δείχνουν, ότι το 1/3 των δραστών έχουν κακοποιηθεί και οι ίδιοι σεξουαλικά.