Ημέρα της Γυναίκας: Ισότητα vs Ρόλος

Χρόνος Ανάγνωσης: 3 minutes

Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

8 Μαρτίου είναι η μέρα που οι γυναίκες κέρδισαν μια ιδεολογική μάχη. Την ψήφο; Ή την θέση; Την ηθική ικανοποίηση;

Η Sarah Jaffe, αναφέρει «Οι φεμινίστριες γιορτάζουν επιτυχημένες γυναίκες που φαινομενικά έσπασαν το γυάλινο ταβάνι. Η πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότερες γυναίκες εξακολουθούν να βρίσκονται κάτω από αυτό»

Τα μοτίβα

Άλλαξαν πραγματικά τα μοτίβα που η κοινωνία αντιμετώπιζε τις καταστάσεις ή απλά τις διαφοροποίησε δίνοντας κάποιες «αβάντες» σε αντάλλαγμα τη σιωπή;

Σκεφτείτε την καθημερινότητά σας. Μια θεωρία λέει, ότι στην καθημερινότητά μας βλέπουμε γυναίκες να έχουν καταφέρει μια εργασία και να λένε ότι ήταν εύκολη δουλειά, υποτιμώντας έτσι τις δυνατότητές τους. Την ίδια στιγμή, οι άντρες που κάνουν μια αντίστοιχη δουλειά συνήθως την υπερτιμούν και την αποδίδουν στις ικανότητές τους.

Υπάρχουν ψευδείς πεποιθήσεις που υποστηρίζουν τη μεγαλύτερη ικανότητα των αγοριών στις θετικές επιστήμες, κάτι που μαζί με άλλους παράγοντες οδηγεί τα κορίτσια στον προσανατολισμό «γυναικείων» επαγγελμάτων.

Οι γυναίκες οφείλουμε πέρα από το αν εργαζόμαστε ή όχι, να έχουμε στη φροντίδα μας και άλλα μέλη της οικογένειας, κάτι που καθιστά ιδιαίτερα πιεστικό τον προγραμματισμό προσωπικών αναγκών. Πόσους άντρες γνωρίζετε να έχουν πάρει γονική άδεια για να εξυπηρετήσουν την οικογένεια;

Μήπως συνταξιοδοτείτε η εργασία στο σπίτι; Η φροντίδα των παιδιών, του σπιτιού, των γονιών, της ισορροπίας των ρόλων, της αγάπης;

Γιατί η γυναίκα- μάνα, υπεύθυνη για την συνέχεια της ανθρωπότητας, να έχει περιορισμούς στους ναούς, σε διάφορες θρησκείες; Η ενοχοποίηση αφορά ιδιαίτερα τις λειτουργίες που μας διακρίνουν όπως η αναπαραγωγή, η περίοδος που δεν είμαι σίγουρη πως στην αρχή της εμφάνισης του ανθρώπινου είδους ήταν δυσνόητες από τους άντρες.

Οι γυναίκες είμαστε, ικανές, ανεξάρτητες, άφοβες αν σκεφτεί κανείς τη γέννα, τρυφερές, αισθαντικές, στοργικές έχουμε καταφέρει να αλλάξουμε τη δομή της κοινωνικής συμπεριφοράς,

Ο ρόλος στην Αρχαία Ελλάδα

Επίσης, ως Ελληνίδες κάναμε τη διαφορά αφού στην Αρχαιότητα, οι Σπαρτιάτισσες καθώς και Μινωίτισσες με την πρώτη Μητριαρχική οικογένεια, διέθεταν ιδιαίτερο ρόλο στις κοινωνίες τους. Το Δωδεκάθεο, μια ακόμα απόδειξη της Δύναμης που κατείχαν οι γυναίκες στη συνείδηση των Αρχαίων με θεότητες που διέθεταν ίδια δύναμη με τους αρσενικούς θεούς. Αντίθετα με άλλες χώρες που οι γυναίκες αναζητούσαν την ελευθερία τους οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα είχαν ρόλους που τους επέτρεπαν κάποιες ελευθερίες.

Κατά την περίοδο του Ομήρου, της γυναίκας της αναγνωρίζεται σεβασμός από το σύζυγο και τα παιδιά και δε χάνει την προσωπικότητά της . Υπάρχει ένα είδος ισορροπίας και αρμονίας ανάμεσα στο ζευγάρι.

Κατά την Αρχαϊκή εποχή, ο αδιαμφησβήτητος όλων, Σωκράτης, ήταν ιδιαίτερα θετικά διατεθειμένος απέναντι στις γυναίκες. Αναγνώριζε τις ικανότητές τους άκουγε τις συμβουλές τους και έφτανε μέχρι το σημείο να δέχεται ότι μερικές από αυτές είχαν μεγαλύτερή σοφία από πολλούς άντρες, όπως η Ασπασία. Σύμφωνα με την άποψη ορισμένων (Montuori, 1974), είχε διδαχθεί από την ίδια την Ασπασία την τέχνη της μαιευτικής!

Οι “εταίρες”

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό στο οποίο θέλω πολύ να σταθώ, ήταν οι «Εταίρες», ελεύθερες, εργαζόμενες γυναίκες που χάριζαν την εύνοιά τους σε εκείνους που ήθελαν. Αρχικά ο όρος σήμαινε «σύντροφος», «φίλη». Ήταν οι γυναίκες που ήταν παρούσες στα αθηναϊκά συμπόσια και διέθεταν, πνεύμα, ερωτισμό, ευφυία και ήταν ετοιμόλογες. Έπρεπε να ήταν πληροφορημένες για την πολιτική κατάσταση και το καινούργιο, κάθε φορά φιλοσοφικό σύνθημα.

Ένας πολύ ιδιαίτερος ρόλος, δε νομίζεις; Ένας ξεκάθαρος ρόλος, ανώτερος από τους υπολοίπους. Σύντροφος!

Η σημασία του ρόλου

Κερδίσαμε δικαιώματα στην πορεία των χρόνων, αλλά θυσιάσαμε κάτι πολύ σημαντικό. Τον ρόλο μας! Ο ρόλος της γυναίκας είναι τόσο σημαντικός, μια και είναι αυτός που λειτουργεί συσπειρωτικά στην οικογένεια και κατ’ επέκταση στην κοινωνία. Το να διεκδικήσω την ισότητα, πάει να πει ότι μέσα μου δεν γνωρίζω ότι είμαι ίση. Ένα ταξίδι στην ελληνική ιστορία, θα μας αποδείξει ότι πράγματι δεν ήμασταν ίσες. Ήμασταν διαφορετικές! Και μη προτρέξουμε να πούμε για την θέση στην κοινωνία. Κάτι έπρεπε να κάνουν και οι άντρες. Άλλωστε, οι συζητήσεις γίνονταν στο σπίτι. Οι αποφάσεις παίρνονταν εκεί. Όποια ήθελε, μπορούσε να κερδίσει τη φωνή της και να ακουστεί όπως εικάζουμε ότι έκανε η Ασπασία…

Όχι δεν θέλω ισότητα γιατί υπάρχουν διακριτές διαφορές ανάμεσα στα φύλα. Θέλω ξεκάθαρους ρόλους.


Εύη Βασιλείου / Ψυχολόγος

Leave a Reply